To'ydan keyin Erga xiyonat qilgan ayyolni ayanchli
qismati…!!! Do’stimiz dilidagi dardlar…!!! Ko’ngil qo’ygandim
ma’suma bir go’zal qizga.Shaxarlik emasmiz wu sababli
muxabbatimiz pinxona edi.Uni dilida man edim mani
dilimda u.Ulg’ayib qolganligim sababli oilada tirikchilik dib
atalgan ma’sulyatli vazifani xis qilib turardim.Buning oqibatida
Rossiyaga iwlaw uchun jo’nab kettim.Ketiwimdan oldin
ayriliq va sog’inch azoblari jismu jonimni qiynab
turardi.O’wa qiynoqlarni yengib o’tiwka xarakat
qildim.U tomonlar judayam sovuq xuddi insonlari
kabi.Bizni yurtlardan borganlar faqat mexnat uchun kerak
ularga.Onajonimning qaynoq mexri sevgan qizimning
quvnoq kulgularini sog’inib o’tardi kunlarim.U qizning ota
onasi vafot etgan va wu tufayli amakisi uni o’z
qaramog’iga olgan edi.Onam bir necha bor sovchilikka
bordilar.Biroq baxtka qarwi uni o’zga bir xonadonga
uzatiwdi.Bu xabarni ewitib avvaliga iwongim kelmadi
biroq barchasi oydin bo’lgach g’amlar girdobi mani o’z
domiga tortib ketti.Umidlarim so’nib baxtsiz taqdirga ko’nib
yurtimga qaytib keldim.Endi xar tong u o’zga uy ostonasini
supiradi. Ko’nikiw qanchalar azob.Kunlarning birida u
manga qo’ng’iroq qildi.Ko’z yowlarga ko’milib bo’lgan
iwlardan afsus qilib yig’ladi.Amakisining
istaklariga ko’ra begonaga maxram bo’liwdan bowqa
chora topolmaganini,uni sevmasligini xamon mani
deyiwini ta’kidladi dard bilan.Nima deyiwimni bilmay
qoldim ko’nglim uni deydi majburiyatim uni unut
deydi.Endi u o’zganing hasmi xatto unga tuwkan nazarim
xam bo’ynimga gunox yuklaydi.Biroq uning sevgisi
gunoxlardan xam kuchliroq.Tez tez qo’ng’iroq
qilib turadi unga qancha tuwuntiriwka xarakat qildim
biroq foydasiz.Eski wirin xotiralarga aldanib zino qilib
qo’yiwdan qo’rqib yawayapman endi.Birozgina
qo’rquv iskanjasida mazmunsiz kunlarim birin
ketin o’tib borardi.U qizning turmuw o’rtog’iga raxmim
kelardi.Chunki ayolining bunday xiyonatli o’tmiwidan
xabar topgan xar qanday erkak achinarliaxvolga tuwib
qoliwi tayin edi.Tinimsiz qo’ng’iroqlar, xiyonatka
chorlovchi smslar xayotimni sekin asta izdan chiqarib
borardi.Bunday davom etiwi mumkin emasdi.Wuning
uchun jur’at topib gunox bo’lsa xam o’wa qiz bilan xoliroq
joyda uchrawiwka qaror qildim.Uchrawdik…Taqdirning
xukmidan azoblangan,qiynoqli xayotta kun kechiryotkan,
ruxan singan bir axvolda qarwimda nomoyon bo’lib
turardi.Qilayotkan iwimiz noto’g’ri ekanligini,sevgisi
qanchalar kuchli bo’lmasin ayollik burchi undan xam
muximroq ekanligini tuwintiriwka xarakat
qildim.Uni bowqa sevmasligimni mani unutiwi
kerakligini so’radim. Biroz qarwiklardan so’ng qon yig’lab
rozi bo’ldi.Vidolawib anchagina yengil
tortdim.Yangidan xayot quriwga,o’tmiwni unutiwka
qaror qildim.Kunlarimga mazmun kirib xayotim o’z
o’rniga tuwib borayotkan edi. Biroq oradan bir necha kun
o’tar o’tmas o’wa qiz o’z joniga qasd qilib xayottan ko’z
yumganligini ewitdim.Butunlay dovdirab
qoldim.Naxotki mani dib bir ma’suma qiz xayot lug’atidan
o’chib ketkan bo’lsa.Keyin biliwimcha baxtli onlarimiz
birga o’tkan anxordagi ko’prikdan o’zini tawlagan
ekan.O’zimni qanchalar gunoxkordek xis
qilayotkanligimni tasvirlawka tilim ojiz.Wunday bo’liwini
bilganimda yonidan bir qadam
xam yiroq ketmagan bo’lardim.Baxt degan
tuwunchani xis qilib yawawi uchun borimni fido qilardim
o’wa birovning xasmiga. U xam begunox ediku.Qancha
gunoxkorlar sig’gan dunyoga birgina u sig’may qoldimi.Endi
xar kuni yarim tunda o’wa anxor bo’yidagi ko’prikdan
ismimni aytib bir qiz mani chaqiradi…!
